Ik woon in Deurne (Antwerpen) samen met mijn partner en onze twee zonen.
In het jaar van mijn 50ste verjaardag besloot ik 50 verschillende dingen te doen die ik altijd al had willen doen. Sommige zullen het een midlifecrisis noemen. Samen met mijn partner, Manu De Mey, besloten we naar het kunstenfestival ‘Burning Man’ te gaan in de woestijn van Nevada in de zomer van 2017.
Terug in België voelden mijn partner en ik allebei de behoefte om meer creativiteit in ons leven te brengen en dus schreven we ons in in de academie, hij voor schilderkunst, ikzelf voor fotografie.
Intussen is er veel veranderd: mijn partner koos ervoor om zijn beroepsleven een fundamentele andere wending te geven en beroepsschilder te worden. Ikzelf ben intussen afgestudeerd als fotograaf aan de academie van Lier. Beroepsmatig ben ik magistraat gebleven.
Waar de regels centraal staan in mijn beroepsleven, merk ik dat ik op fotogebied een hekel heb aan regels of formele eisen aan wat een goeie foto is.
Ik bestempel mezelf dan ook niet als een ‘klassieke’ fotograaf maar eerder als een intuïtieve kunstfotograaf of beter nog als beeldmaker.
Ik ben niet geïnteresseerd om een perfect beeld te maken van de realiteit maar streef ernaar om een nieuw beeld te maken, dat iets toevoegt. Hierbij hou ik erg van het verrassingselement en het experimenteren.
In mijn werk zoek ik ook steeds aansluiting bij mijn persoonlijke leefwereld. Via beeld wil ik vooral een bepaalde sfeer, gemoed, emotie tot uitdrukking brengen. Pas op latere leeftijd kwam ik tot het besef hoezeer ik visueel ben ingesteld en hoe beeld mijn medium van uitdrukking is.
Gaandeweg kwam het besef dat vooral beweging mij boeit en een terugkerend thema is in mijn werk.
Mijn eindwerk maakte ik over dans, temeer daar ik zelf een gepassioneerd danser ben en dit zeer essentieel is in mijn leven.
Ik zeg altijd: we zijn de feeling verloren met hoe belangrijk voor ons welbevinden dans, zang, iets creëren (kunst) is, terwijl dit terugkomt bij alle volkeren waar en in welke tijd ook ter wereld.
Ook aan de postprocessing kan ik veel werk besteden en beleef ik veel genoegen: het maken van composities, hoe gepresenteerd (boekje, doosje, leporello, papiersoort, kalkpapier, doeken,…), het opstellen van tentoonstellingen,… Momenteel volg ik de opleiding ‘tentoonstellingsbeheer’ aan de academie van Lier.